Eierzakje (Nidularia deformis)
Als een zakje dat volgepropt is met kleine, schijfvormige eitjes is het eierzakje vrij onmiskenbaar. Door zijn geringe afmetingen is het eierzakje toch vrij lastig te vinden. Het eierzakje groeit meestal op afgevallen takken en twijgen, maar het kan ook op bewerkt hout voorkomen, zoals bijvoorbeeld op de planken van een vervallen bruggetje in een volkstuin.
Het eierzakje is in Friesland een vrij zeldzame soort waarvan de verspreiding zich lijkt te beperken tot de zuidoostelijke zandgronden. Van de Waddeneilanden is het eierzakje alleen nog op Vlieland aangetroffen.
Opvallend is, dat het eierzakje in Friesland erg onregelmatig wordt gezien. Vanaf 2000 zijn erin Friesland meldingen in 2005, 2015, 2016, 2021 en 2022, en vaak gaat het dan slechts om een enkele melding.
Zie ook:
Verspreidingskaart
Periodiciteit
| ID-kaart | |
|---|---|
| Wetenschappelijke naam: | Nidularia deformis |
| Nederlandse naam: | Eierzakje |
| Friese naam: | Aaipûdsje |
| Aantal meldingen: | 17 |
| Aantal kilometerhokken: | 14 |
| Eerste melding: | 05-08-1978, 197-555, Jonkerslân |
| Laatste melding: | 23-09-2023, 204-570, Drachten, Volkstuincomplex De Wrottersploech |
| Zeldzaamheidsklasse (Frl): | zeldzaam |
| In Fries basisregister: | Categorie 4 - Overige aandachtsoort |